भगवान शिवको स्वरूपमा बाघको छाला लगाउनु महत्त्वपूर्ण सांस्कृतिक र धार्मिक संकेत हो। हिन्दू धर्ममा भगवान शिवलाई विभिन्न रूपहरूमा पूजा गरिन्छ, र ती मध्ये एक विशेष रूप बाघको छाला हो। यो रहस्य पुराणहरूमा विशद रूपमा वर्णित छ, र यसमा एक गहिरो धार्मिक र दार्शनिक अर्थ छ।
भगवान शिव र बाघको छाला: पुराणिक कथा
पौराणिक कथानुसार, भगवान शिव एक पटक ब्रह्माण्डको एक अज्ञात भागमा, विशेष गरी एक जंगलमा तपस्या गर्दै थिए। यो जंगल ऋषि भृङ्गरथको आश्रमको नजिकको थियो। तपस्यामा व्यस्त भगवान शिवले ऋषि भृङ्गरथको पत्नीलाई आकर्षक रूपले देखा। यस कारण, ऋषि भृङ्गरथको पत्नी भगवान शिवप्रति आकर्षित भइन्, जसले ऋषि भृङ्गरथलाई क्रोधित बनायो।
ऋषिले भगवान शिवलाई सजाय दिने निर्णय गरे। उनले एक ठूलो जाल बनाएको र त्यसमा बाघको छाला छोडिदिएको। भगवान शिव जालमा फस्नुभयो, र ऋषिले उनलाई बाघको छाला लगाउने आदेश दिए। यसरी, भगवान शिव बाघको छाला लगाउन बाध्य भए। यो प्रक्रिया भगवान शिवको महानता र अहंकारलाई पराजित गर्ने संकेतको रूपमा मानिन्छ।
बाघको छाला लगाउनु: सांस्कृतिक र धार्मिक अर्थ
भगवान शिवले बाघको छाला लगाउने परंपरा एक गहिरो धार्मिक र दार्शनिक अर्थ राख्छ। बाघको छाला, जुन हिंसात्मक प्राणीको प्रतीक हो, भगवान शिवको शान्ति र संयमको प्रतीकमा रूपान्तरण भएको छ। यसले हिंसा र क्रोधलाई पराजित गर्ने, र सत्य र समर्पणको प्रतीक बनाउने कार्य गर्छ।
भगवान शिवको यो स्वरूप शान्ति, समर्पण, र शक्ति समेटेको छ। उनका जटामा चन्द्रमा, गंगा, र नागका छाला पनि हुन्छन्, जसले धार्मिक प्रतीकात्मकता र एकता प्रकट गर्छ। बाघको छाला लगाएर, भगवान शिव हिंसात्मक प्रवृत्तिहरूलाई पराजित गर्न चाहन्थे र जीवनमा शान्ति र सत्यता स्थापित गर्न चाहन्थे।
निष्कर्ष
भगवान शिवको बाघको छाला लगाउने परंपरा धार्मिक र दार्शनिक दृष्टिकोणले एक महत्वपूर्ण शिक्षालाई दर्शाउँछ। यो कथाले हमें हिंसा र क्रोधलाई पराजित गर्न, समर्पण र शान्तिको मार्गमा अघि बढ्नको प्रेरणा दिन्छ। भगवान शिवको यो रूप विभिन्न संस्कृतिहरू र परंपराहरूमा शान्ति र बलको प्रतीकको रूपमा मानिन्छ।
